Android Studio için Android Sanal Cihazı (AVD) Oluşturma Nasıl Yapılır?
Android uygulamalar geliştirirken uygulamaları test etmek için doğrudan kendi cihazlarımızı kullanmak pratik bir çözüm olmayabilir. Her yapılan kod değişikliğinden sonra uygulamayı yeniden derleyip kendi cihazımıza yüklemek hem zaman kaybına hem de cihazımızın yazılım hatalarından dolayı zarar görmesine sebep olabilir. Bu yüzden test işlemlerini daha hızlı gerçekleştirmek için Android SDK bize sanal cihaz (AVD) oluşturarak gerçek cihazlarda alınacak tepkiyi, cihaza yüklemeden bilgisayarımızda görüntüleyebilme fırsatı sunuyor. Peki AVD nasıl oluşturacağız?
Android Studio kurulumundan sonra yapılması gereken işlemlerin başında projemize uygun bir AVD oluşturmaktır. Projemizi oluşturacağımız API sürümünü bilgisayarımıza yükledikten sonra bu sürümü çalıştıran AVD oluşturmak için basit olarak 2 yöntem kullanabiliyoruz. İlk yöntemimizi adım adım izleyelim.
Yöntem 1
Adım 1: İlk olarak Android Studio programını çalıştırıyoruz ve karşılama ekranından “Configure” butonuna basıyoruz.
Adım 2: “Configure” bölümünden “SDK Manager” tuşuna basıyoruz ve SDK Yöneticisini açıyoruz.
Adım 3: SDK Manager’in sol alt bölümündeki bağlantıya tıklayarak SDK Manager’in Studio’dan bağımsız sürümünü çalıştırıyoruz.
Adım 4: SDK Manager’in menüsünden Tools > Manage AVDs… yolunu takip ediyoruz.
Adım 5: AVD Manager ekranında eğer herhangi bir cihaz görmüyorsanız, daha önce bilgisayarınızda sanal cihaz oluşturulmamış demektir. Eğer cihaz görünüyorsa varsayılan olarak bir cihaz tanımlanmış olabilir. Yeni cihaz eklemek için “Create” butonuna basıyoruz.
Adım 6: Karşımıza gelen ekranda oluşturmak istediğimiz sanal cihazın özelliklerini belirleyeceğiz. Hangi alan ne işe yarıyor görelim.
AVD Name: Sanal cihazınıza vereceğiniz isim.
Device: Android Studio tarafından daha önceden tanımlanmış cihaz boyutlarının listesi bulunur. Ekran boyutlarına ve çözünürlüklerine göre çeşitli cihazlar seçebilirisiniz.
Target: Hedef API sürümünü belirleyeceğiniz bölüm.
CPU/ABI: Cihazın işlemci tipini buradan belirliyoruz.
Keyboard: Eğer seçerseniz bilgisayarınızın klavyesini bilgi girişi için kullanabilirsiniz. Eğer seçmezseniz bilgi girişi esnasında cihazın klavyesini kullanmanız gerekecektir.
Front Camera/Back Camera: Sanal cihazınızın bilgisayarınıza bağlı kamerayı kullanmasını istiyorsanız kamera belirleyebilirsiniz.
Memory Options – RAM: Sanal cihazın RAM kapasitesi. (MB)
Memory Options – VM Heap: Sanal cihazın bir uygulama için ayıracağı maksimum RAM kapasitesi (MB)
Internal Storage: Dahili depolama alanı.
SD Card: Arzu ederseniz sanal bir harici depolama da ekleyebilirsiniz.
Emulation Options – Snapshot: Sanal cihazın daha hızlı açılıp kapanması için kullanılan bir özellik. Cihaz her kapanışında son durumunu kaydedip tekrar açıldığında son kaldığı yerden çalışmaya devam etmesi. Açıkçası pek önermiyorum. Bende sistemi yavaşlatıyor.
Emulation Options – Use Host GPU: Bilgisayarınızn ekran kartı işlemcisini aktif kullanmak için bu özelliği seçebilirsiniz.
Adım 7: Belirtilen alanları doldurduktan sonra “OK” butonuna basıyoruz.
Adım 8: Cihazı oluşturmak için son kontrol olarak karışımıza belirlediğimiz özellikleri özeti geliyor. “OK” tuşuna basıp devam ediyoruz.
Adım 9: Cihazımız hazır. Artık sanal cihaz listesinde kendi oluşturduğumuz sanal cihazı da görebiliriz. Cihazımızı seçip “Start” butonuna basıyoruz ve sanal cihazımızı test ediyoruz.
Adım 10: Sanal cihaz çalıştırırken, ekran boyutu eğer bilgisayarınızın çözünürlüğünden fazlaysa, yeniden boyutlandırarak cihazın ekranını kendinize uyarlayabilirsiniz. “Scale display to real size” seçeneğini seçerseniz, cihazın gerçek hayattaki ekran boyutu karşınıza gelir. Ama çözünürlük kötü oluyor bilginize… “Launch” tuşuna basıyoruz.
Adım 11: Cihaz çalıştırılmaya hazırlanırken biraz beklememiz gerekiyor.
Adım 12: Ve sanal cihazımız çalışmaya başladı. İlk çalışma uzun sürüyor o yüzden sabredin, çalışmıyor diye kapatmayın. Hele bilgisayarınız 2GB RAM ve eski bir makineyse en az bi 15dk bekleyebilirsiniz.
Bir Şeyler Söyle